Conclusie en Reacties

Om maar direct met de deur in huis te vallen: het was een vakantie waar we nog vaak met veel plezier aan terug zullen denken.

We zijn in totaal maar 8 dagen in Rusland geweest, maar hebben er het uiterste wel uitgehaald. Dankzij de goede voorbereidingen kost het je verder geen tijd om te denken waar je de volgende dag heen wilt gaan en dat geeft wel rust als je daar bent. Ook omdat we het Russisch niet machtig zijn en dat er voor toeristen buiten Sint Petersburg om weinig informatie voor handen is. Ons is ook wel aangegeven dat je goed op je veiligheid moet letten, en dat drankmisbruik daar in alle geledingen dagelijks aanwezig en zichtbaar is, en dat die mensen ook nog al eens voor overlast kunnen zorgen.

Wat onze ervaring een beetje is dat zeker in de buitengebieden het wel mee valt, als je zelf ook niet al te opvallend aanwezig bent. Criminaliteit waar we ook voor gewaarschuwd zijn zal er wel zijn, maar omdat ze er eigenlijk geen toeristen verwachten zijn ze er ook totaal niet op ingesteld volgens mij. Daarbij komt nog dat we maar kort ter plekke zijn en dus veel onderweg zijn. Je kunt natuurlijk pech hebben en toch een probleem krijgen, maar ja dat hebben we in Frankrijk ook wel eens gehad. De overnachtingsplekken waren soms nog wel even spannend, waar we zouden kunnen staan en wat we er zouden aantreffen. Dat was natuurlijk wel het voordeel van het busje, op een toilet en douche na heb je alles bij je, dus veel wensen heb je dan niet. Af en toe stroom en douche is al wel voldoende en moet je het maar mee doen.

Wat we allemaal gezien hebben was fantastisch, om er een paar te noemen: het goud van Peterhof, Sint Petersburg met de Hermitage, de Kivach Watervallen, Kizhi Island met de oudheden en zwemmen in de Witte Zee waren allen hoogtepunten van de vakantie in Rusland. Voor Finland is een verblijf in het Oulanka nationaal park en de tweedaagse kanotocht tocht in het Saimaa merengebied heel mooi om op terug te kijken. Hier hebben we meer genoten van de natuur, terwijl Rusland voor een groot gedeelte cultuur gericht was.

Het zelf rijden in Rusland viel me ook wel mee moet ik zeggen, je moet wel goed opletten want de regels nemen ze er niet zo nauw en je kunt altijd van alles verwachten, dus scherp blijven. En in de bevolktere gebieden kan zo een politieauto staan. De weg zelf is redelijk goed, De M10 zijn ze aan het opknappen en de M18 is goed tenminste tot aan Kem’ . De B-wegen zijn een ander verhaal, dat begon goed vanaf Kem’ naar de grens maar het grootste gedeelte was slecht hoor. Zie de video. Maar ja dat komt er van als je van kleine weggetjes houdt. Ik vind het ook niet erg maar dit was wel erg veel kilometers achter elkaar, na zo’n 225 km heb je het op een gegeven moment wel gezien. Het maakt vooral zo’n herrie tijdens het rijden.

De communicatie gaat wel wat moeizaam, men trekt al snel de schouders op en doet niet al te veel moeite om je willen te begrijpen als je met handen en voeten probeert om iets duidelijk te maken. Maar goed dat is dan zo en moet je je niet te snel uit het veld laten slaan en uiteindelijk komen we er dan wel uit. De mensen kijken dan soms wat nors maar ze zijn wel vriendelijk op zich.

Logica en efficiëntie zijn twee woorden waar ze in Rusland weinig mee van doen hebben, je mocht ook volgens het boek van Jelle Brandt Corstius nooit de “waarom?” vraag stellen, en dat klopte, deze vraag kwam ook meermaals naar voren, maar ja die mochten we niet stellen!

En de grensovergang is natuurlijk op zich al een belevenis, je snapt er niets van en af en toe vul je weer eens een formulier in en mag je weer een hokje verder en uiteindelijk ben je binnen en wordt je geen strobreed meer in de weg gelegd.

Wat ook opviel was dat je in Rusland bijna overal waar mensen zijn wel wifi ter beschikking hebt, dit in tegenstelling tot Finland waar wij geweest zijn daar hadden we dan meestal geen wifi. Is toch vreemd dit had ik eerder andersom verwacht. Finland is toch het land van Nokia nietwaar?

Voor Finland was het gewoon genieten van de natuur rust en de ruimte, dit zijn we wel van Scandinavië gewend trouwens. En we hebben ook ons eigen eilandje even gehad met Parelduikers geluiden in de nacht, dat was echt beleving optima forma in het tentje.

De 2e keer met zo’n busje op pad en zeker niet de laatste, tot over twee jaar! We doen om en om, het ene jaar kamperen en het andere jaar een busje huren. 

____________________  

{jcomments on}