Shetland Eilanden en Schotland zomervakantie 2004

door: Henk de Lange

Inleiding

Voor het 2e jaar achtereen hadden we besloten om nog meer van Schotland te willen zien.
Het eerste jaar waarin we o.a. de Cairngorm Mountains, Isle of Skye en Handa Island bezocht hadden, kregen we de smaak van Schotland te pakken.
De prachtige landschappen en ruigtes ook langs de kustlijn hadden veel indruk gemaakt.

hermaness08kl

Portret Papegaaiduiker

Vertrek Nederland 

Op donderdag … gingen we (Karin, Finn, Henk) met de auto volgepakt onderweg naar IJmuiden, waar we ons uiterlijk om 17:30 bij de boot moesten melden die ons naar Newcastle zou voeren.
De boeking had ik via internet al maanden daarvoor geregeld, en de papieren zaten in de envelop die we onlangs toegestuurd kregen, dus alles was goed zo.

Ik ben nogal een man van de klok, en heb een hekel aan het rondhangen op zo’n parkeerplaats waar verder weinig is dan een toilet, en zeker met Finn (bijna 3 jaar) is het altijd wat rondlopen om de tijd te doden.
Maar ja we kwamen dus door een klein oponthoud onderweg aan om 17:35 en alle auto’s stonden al op de boot en de mensen hingen al achterop het dek te kijken wanneer de trossen nu eens los gingen.

Ik verontschuldigde me dus maar snel voor het te laat komen bij de dame achter de balie in het hokje voor de controle van de papieren.
Ze keek er even naar en toen zei ze dat we te vroeg waren. Ik snapte er niets van, hoezo te vroeg? Het was al 17:40, we waren te laat! Bleek dat we een dag te vroeg waren.

Tja daar sta je dan, auto vol, ver van Groningen en op de verkeerde dag.
Ik had papieren ook niet eens bekeken op datum, maar in mijn hoofd was ik er vanuit gegaan dat we altijd op donderdag weggingen, stom! Had ik op de een of andere manier op vrijdag geboekt.

Goed, terugrijden naar Groningen had ik ook geen zin in. Nog even gedacht aan mijn zus in Amsterdam, maar goed daar kun je ook beter geen volgepakte auto ‘s nachts aan de weg zetten volgens mij, dan hoef je zelf niet meer uit te pakken. Gelukkig hadden ze nog een kamertje onderin het ruim op gelijke hoogte met de machinekamer, deze werd ons door de dames sterk afgeraden met een klein kind erbij.

Het waren ruimtes, met onder en boven 20 cm ruimte bij de wanden (a la pashokjes).
We besloten om het er toch maar op te wagen.

Het viel alleszins mee, het was alleen wel bloedheet, dekbed e.d. had je niet nodig, en op het eentonige geluid van de motoren, heeft zeker Finn goed geslapen.

Schotland

Isle of Mull (Inner Hebrides)

zwartezeekoetkl

Zwarte Zeekoet

De aankomst is in Newcastle. Van daaruit zijn we dwars doorgestoken naar de andere kant van Schotland, naar Oban, hier in de haven zwommen Zwarte Zeekoeten.
Vanaf Oban hebben we toen de boot gepakt naar Isle of Mull.

Daar wilden we de Zeearend en/of een Steenarend wel eens zien, maar helaas niet gelukt in die dagen dat we er waren.
Ook de Otters lieten zich niet zien, de enige beestjes die ons wel telkens in grote massa’s welkom heten waren de midges.

Midges zijn vervelende insecten zo klein als een speldenknop, die vooral als het niet waait en als het schemerig wordt, overal vandaan komen en zich massaal op je storten.
In de oren, neus, mond, ogen, overal voel je het gekriebel, gek word je ervan!

Op de camping op Mull hadden ze er zelfs grote midges magneten (machines) staan om de grootste hoeveelheid in de buurt van de tenten weg te trekken, maar dan nog was het redelijk irritant met de beesten die er nog wel waren.
Op een klein eilandje Iona, wat vanaf Mull te bereiken is, hebben we nog wel verschillende Kwartelkoningen gehoord midden op de dag. We kregen ze echter niet te zien, hoewel ze soms echt maar een paar meter van je vandaan zaten.

Iona staat vooral bekend om zijn Klooster dat werd gesticht In 563 door de Ierse monnik Sint Columba dat bijzonder grote invloed op deze noordelijke streken van Europa had. Vandaar trokken monniken als missionarissen naar het vasteland van Europa. Nu staat er een gerestaureerde abdij en is er een oecumenische gemeenschap ontstaan en veel bezoekers zijn er op zoek naar stilte en bezieling, of om andere redenen. Maar altijd maakt een verblijf daar diepe indruk.

noss20kl

Noordse Stormvogel

Verder is Mull een prachtig eiland en zeer de moeite waard om te bezoeken. Prachtig landschap variërend van mooie ruige bergen en heidevelden, gladde zandstranden, vulkanische kliffen, en de vele inhammen met water waar de vele zeehonden en ook de zeeotters zich ophouden.

Ook het dorpje Tobermory met zijn haventje en vele kleurrijke huisjes is even leuk om langs de kades te lopen.
Van hieruit kun je boottochten maken naar Staffa en de Treshnish Islands.

Staffa bestaat voor een groot gedeelte uit basaltzuilen, in de vorm van staven van steen, en is imposant om te zien.

Van Treshnish Islands is het eilandje Lunga voor vogelaars interessant. Hier zijn grote kolonies zeevogels met Papegaaiduikers, Alken, Zeekoeten, Noordse Stormvogels, Drieteenmeeuwen en Kuifaalscholvers.
Ook zijn er boottochten met kans op een ontmoeting met Dolfijnen, Walvissen, Orka’s of een Reuzenhaai (Basking shark, lengte bijna 10 meter).

Daarna zijn we langs de Westkust getrokken en hebben o.a. Handa Island, Durness en Ullapool aangedaan. Vanaf John o’Groats zijn we daarna per ferry naar de Orkney Eilanden vertrokken.

Orkney-Eilanden

45 minuten varen vanaf John o’Groats komen we aan op de Orkney-eilanden, het viel het ons qua natuur eigenlijk een beetje tegen wat daar te zien was. Als ik aan Orkney denk moet ik steeds aan een opmerking denken die een andere Nederlander die met zijn vrouw op de fiets op dezelfde camping stond maakte: ‘het ziet er hier een beetje uit als Friesland met heuveltjes en veel stieren’. En daar moest ik hem ook wel gelijk in geven eigenlijk, alleen de stieren moet je in Friesland dan vervangen door koeien.

sumburghhead03kl

Papegaaiduiker

Naast een aantal soorten algemene zeevogels is het enige mooie wat ik daar gezien heb verschillende Roodkeelduikers op meerdere plasjes, met hun mysterieuze geluiden in de mist. Verder heb je wel mooie en ruige kustlijnen, dat wel. Dus als vogelaar heb je daar weinig te zoeken en zou ik Orkney overslaan.

Toen we dus wat rondliepen in Kirkwall (hoofdstad) en een bezoek gebracht hadden aan de prachtige St Magnus Cathedral, liepen we ook langs het kantoor van de veerdienst naar o.a. de Shetland-eilanden.
We hadden er eigenlijk nog niet zo over nagedacht, maar gezien het feit dat ik de Orkneys wel gezien had, wipte ik toch maar even binnen voor wat informatie.

En ja zo gaat het dan, kom je buiten met een bootticket naar de Shetlands over twee dagen. De boot komt om 23:45 langs Orkney (vertrek: Aberdeen) en vaart dan nog zo’n 9 uur voordat die in Shetland (Lerwick) aan komt.
We hadden echter een minpuntje er was geen hut meer beschikbaar bij het boeken. Ach, we dachten we slapen wel ergens op een stil plekje op de boot, met Finn in het kinderbedje naast ons.

Maar goed de laatste dag toch nog maar even langs het kantoor om te vragen of er nog een hut vrij was, en gelukkig was die er.
Om 23:45 dus op de boot gestapt, en geen spijt dat we toch een hut hadden, alle stille plekjes waren natuurlijk al lang bezet, en de mensen die nog wel op waren hadden zich al een stuk ik de kraag gezopen en zongen en speelden gitaar, leuk als je daar aan mee doet, maar er zo nuchter middenin vallen is toch wat anders. 

Shetlands

Aankomst

shetlandkaart

‘s Morgens reden we de boot af in Lerwick (hoofdstad), dus op zoek naar een camping.
We hadden een gidsje met een paar plaatsen waar een kampeerplek zou zijn, de eerste was bij het sportpark in Lerwick zelf.

Even gekeken, en het was een goede plek zo te zien, al wat mensen waren aan het inpakken, en er waren niet zo veel plekjes trouwens.

Maar goed we wilden toch kijken of we meer centraal op het grote eiland konden staan, rondgereden en helaas het gidsje met plekken was waardeloos, er was nergens een fatsoenlijke plek om te staan, behalve dan waar we als eerst waren en daar zijn we dan ook maar gaan staan.

We hadden maar een paar dagen de tijd, omdat er voor de terugreis weinig keus was zo op het laatste moment.
Dus de eerste dag deden we de tent open en zagen niets anders dan mist, iets wat daar normaal is, alleen hadden wij het alle dagen dat we er waren.

Shetland bestaat uit meer dan 100 eilanden, waarvan de grotere met pondjes bereikbaar zijn.

Er wonen ca. 23.000 mensen, de kustlijn is 1450 km lang en wat hogere aantallen zeevogels die er broeden:

60.000 Noordse Stormvogels
160.000 Zeekoeten
200.000 Papegaaiduikers
50.000 Jan-van-genten

 Isle of Noss(1)

De hoogste klif is 180 meter, hier broeden ca. 8000 paartjes Jan-van-genten. Er is een mooie rondwandeling te maken (dagtrip).
Verder zitten er ook Kleine Jager en de Bonxies (Grote Jagers), de laatste met zo’n 400 paar en is de 4e grote kolonie wereldwijd.

Daarnaast ook Zeekoeten (45.000) en Alken (500), Papegaaiduikers (4000), Drieteenmeeuwen (5000), Noordse Stormvogels (14.000 paar), Kuifaalscholvers en Zwarte Zeekoeten.

noss12kl

Het eiland is een Natuurreservaat van de Scottish Natural Heritage

MIST, toch maar op pad, “de mist zou toch wel optrekken” , vlak bij Lerwick ligt een mooi vogeleiland Noss waar we heen wilden.
Je moet daarvoor nog even met een pondje naar een ander eilandje, Bressay, daarna rijd je met de auto naar de andere kant van het eiland, 5 minuten rijden, en van daaruit wordt je dan met een rubberbootje overgebracht naar Noss, waar alleen een beheerder woont.

Echter die dag bleef het mistig. Noss kon je niet eens zien en was hemelsbreed misschien 100 meter, dus het bootje voer niet die dag.
Toen maar wat rondgereden op Bressay, daar vlogen ook wel wat zeevogels langs de kust, en de soort die ik mooi kon zien was daar de Zwarte Zeekoet (zie foto elders op de pagina).

Sumburgh Head

sumburghhead01klIn de middag reden we helemaal zuidwaarts naar het zuidelijkste punt van het hoofdeiland, Sumburgh Head genaamd.
Dit is een natuurreservaat van de RSPB waar enkele zeevogels broeden: o.a. Papegaaiduikers (2000), Noordse Stormvogels (1000), Zeekoeten (13.000) en verder nog een aantal Alken, Drieteenmeeuwen en Kuifaalscholvers.

Als we daar aankomen staat er een oud volkswagen kampeerbusje met Nederlands kenteken uit de jaren ’70 met alles nog dicht.
Op de plek waar we de auto parkeren staan ook grote informatieborden met de Zeevogels en allerlei soorten Walvissen en dolfijnen erop, het blijkt hier een hele goede plek te zijn om b.v. Orka’s te zien.

We blijven een tijdje rondhangen en zien wat Jan-van-genten en enkele Grote Jagers voorbij komen, maar helaas geen walvissen vandaag.

Vanaf de parkeerplek kun je ook een mooie wandeling maken naar de vuurtoren met prachtig uitzicht op de kliffen en de zee.
Al snel zien we de eerste Papegaaiduikers, en de andere zeevogels hier ook zitten.

Onze aandacht gaat nu uit naar deze prachtvogels, omdat je ze werkelijk zo mooi kunt bekijken en dat van zo dichtbij.
Heb er een paar leuke foto’s van kunnen maken.

sumburghhead02kl

Papegaaiduikers

Ik kom in gesprek met een van de beheerders van dit reservaat, hij blijkt dit enkele weken in het jaar te doen als vrijwilliger en ik zou me daar ook voor kunnen aanmelden, even schiet het door me heen dat me dat wel leuk lijkt natuurlijk, maar dat het toch helaas moeilijk te combineren is met de rest van mijn gezinnetje, dus ik geniet er nu maar even van!

Het werk wat ze doen is inventariseren en vooral goed toezicht houden om verstoring tijdens het broedseizoen te voorkomen.
Bij de vuurtoren zie ik nog een Tapuit, wat Graspiepers en zwaluwen rond de toren.

Deze plek is zeer de moeite waard om te bezoeken, natuurlijk voor de vogels, maar ook de kustlijn is mooi te zien rondom de vuurtoren.
Terug bij de auto zijn het stelletje Nederlanders van het busje ook wakker geworden en zitten aan het ontbijt (‘s middags), ze staan er al enkele dagen met de hoop op walvissen en/of orka’s te zien, tot nu toe zonder resultaat. We wensen ze veel succes en geluk voor de komende dagen en gaan vervolgens richting onze eigen camping.

Isle of Noss (2)

noss05klMIST, de mist trok wat op deze ochtend, dus poging twee om naar Noss te komen!
Het was nog wel wat mistig maar af en toe werd het zich toch beter, en konden we Noss nu ook zien liggen.

Wij naar het steigertje toe waar vandaan het bootje ons op zou halen, er stond nog iemand die even bij de beheerder op bezoek moest, verder was er niemand op dat moment.
Aangekomen en met Finn in de draagzak zijn we aan de wandel gegaan, en al snel zagen we de eerste Grote Jagers langs vliegen.

Het eerste stuk was gewoon lekker doorlopen totdat je aan het andere eind van het eiland kwam.
Het liep hier inmiddels al aardig omhoog, en daar bij de kliffen hoorde je al het lawaai van de aanwezige zeevogels.

Echt genieten was het daar de Papegaaiduikers kon je tot zeer dichtbij naderen zonder te verstoren. Als je gewoon rustig ging zitten kwamen ze rustig langs wandelen. 

noss17klWeer een einde verder kwamen we bij het hoogste punt aan “Noup of Noss” klif van 180 meter vol met Jan-van-genten.
Op deze plek hebben we maar lekker onze broodjes e.d. opgegeten, met het prachtige uitzicht op al die vogels.
Ook zaten hier veel Drieteenmeeuwen en Noordse Stormvogels, ik kon er een mooi op de foto zetten. (zie foto elders op de pagina).

noss04kl

Kleine Jager

Na de picknick zijn we maar weer eens verder gaan lopen, want het was al wat later en we moesten nogal een stukje doorlopen, gelukkig wel langzaam naar beneden.
Onderweg zagen we nog een paar Raven en langs de kust en een aantal Kuifaalscholvers en Zwarte Zeekoeten.

In het binnenland zagen we wel steeds Grote Jagers zitten, en op een gegeven moment wel een grote groep bij elkaar van zo’n 15.
Later zagen we ook nog een mooie Kleine Jager, hier niet veel van gezien, deze zijn verdreven door de Grote Jagers. Vroeger waren er meer Kleine Jagers aanwezig werd ons verteld.

noss19kl

Jan-van-gent

Uiteindelijk kwamen we tegen half vijf (vertrek bootje) weer bij het huisje aan. We moesten stevig doorstappen omdat we dachten dat we anders het laatste bootje zouden missen.

We hebben gewoon te lang bij de Jan-van-genten en Papegaaiduikers zitten te genieten.
Nog even wat met de beheerster gesproken over de toch mooie dag die we gehad hadden en toen zijn we naar het bootje gelopen.
We waren tot onze verbazing de enigen die over moesten, de andere bezoekster was al lang weer teruggebracht.

En wat bleek wij hebben die dag dus eigenlijk alleen over dat eiland rondgelopen met de meer dan 100.000 vogels, en dat maakt het nog eens extra speciaal!
Tijdens het kleine overtochtje zag ik zowaar nog een Bruinvis.

Ondanks de beginnende mist hebben we toch een fantastische dag gehad!

Een dag later hebben we nog een rondvaart gemaakt met een bootje, die dan onder de kolonie door vaart.
Dit was ook heel mooi om te zien, naast de enorme aantallen Jan-van-genten en andere zeevogels op die kliffen gingen we ook nog in een stille baai liggen en werd de onderwatercamera in stelling gebracht.

Daar kon je ook prachtig de kleuren zien van ze zeeanemonen ook o.a. zee-egels, inktvissen en koralen waren er te zien.
Ondanks dat je met de boot dichter bij de Jan-van-genten kon komen dan vanaf bovenaf, vond ik de eerste dag indrukwekkender.

Hermaness 'Land of the Bonxie'

Ook deze dag was het mistig bij het opstaan, maar af en toe trok het wat op, de mist kwam eigenlijk in vlagen langs trekken.
Vandaag moesten we maar eens helemaal naar de Noordpunt van de Shetlands op het Eiland Unst, waar volgens de boeken en folders het mooiste Natuurreservaat ligt van de Shetlands.
Onderweg was het toch knap mistig, en we vroegen ons af wanneer dat op zou houden.
Zo af en toe reed je in een keer uit de mist en was het kraakhelder met zon en helderblauwe lucht, maar dan na een half uurtje, bam! Kwam je weer gewoon in een muur van mist terecht.
Dit ging eigenlijk zo de hele weg zo door, dus we hoopten dan maar dat het op de eindstreep helder zou zijn.
Tussendoor moesten we ook nog twee keer een pond nemen over een ander eiland Yell, we hadden niet gereserveerd, de nieuwe boot die hier zou varen was weer uit de vaart genomen, en de oude boot voer weer, wat dus resulteerde in wachten tenzij je had gereserveerd.
Toen we aan de andere kant van dit eiland aankwamen waren we toch maar even zo slim geweest om te bellen, en gelukkig hier konden we direct mee, en reden wij een rij wachtende voorbij.

grotejager01kl

Grote Jager

Aangekomen bij Hermaness zijn we nog even in een bezoekerscentrumpje wezen kijken. Hier las ik ook dat het in dat jaar een desastreus jaar was geweest voor veel Zeevogels, Drieteenmeeuwen waren bijna niet tot broeden gekomen en er was te weinig vis voor de Papegaaiduikers. Dat was ook wel een beetje mijn eigen indruk, ik zag vrijwel geen Papegaaiduikers met visjes in de bek, in tegenstelling tot het jaar daarvoor.

Op het kaartje stond dat we een doorsteek moesten maken naar de kant waar de zeevogels zaten, dat was een uurtje lopen ongeveer, dus Finn in de rugdrager en daar gingen we.
Het was een moerassig stukje land, drassig met o.a. veel veenpluis wat we aflegden afgewisseld in mist en helderder weer, wat de hele dag zo bleef trouwens.

Onderweg struikelde je zowat over de Grote Jagers, je kon er vrij dicht bij komen zonder ze te storen, hier zit met zo’n 800 paar en is de 3e grote kolonie wereldwijd.
Daarnaast hoorde ik nog wat vreemde geluiden die ik niet zo goed kon thuisbrengen, na een tijdje zag ik het, dit kwam van de Bonte Strandlopers die de geluidjes produceerden.
Verder zaten hier ook Regenwulpen.

hermaness06kl

Kustlijn, de stipjes rechts op de foto
zijn de 17.000 Jan-van-genten

Aangekomen aan de kustlijn zag het er mysterieus uit, mist Helblauwe zee, ca. 170 meter naar beneden, ruige zee en kust en veel zeevogels in de lucht en op de kliffen.
Zeekoeten (20.000 paar), Papegaaiduikers (25.000 paar), Alken (1000 paar), Kuifaalscholvers (400 paar), Noorse Stormvogels (14.000) en Drieteenmeeuwen (1000) en een enkele Kleine Jager.
De aantallen tussen haakjes geven de aantallen broedparen weer die er toen ongeveer zaten.

Een paar dagen geleden in Durness had ik nog tegen vrienden gezegd dat je goed moest op letten als je een grote groep Jan-van-genten in zee zag duiken bij elkaar.
Dat duidt op veel vis en ook op een goede mogelijkheid op andere beesten als Dolfijnen b.v.

De mist boven het water trok op en op dat moment zagen we veel Jan-van-genten duiken, en ik zei nog tegen Karin moet je kijken leuk hoe die duiken. Het was nog niet tot mijzelf doorgedrongen wat ik dus een paar dagen geleden gezegd had waar anderen op zouden moeten letten.

En in een keer zie ik ze Dolfijnen! Ik schreeuw het uit, moet je kijken een paar Dolfijnen! Die hadden we nog nooit gezien, behalve in het dolfinarium dan, prachtig gezicht, wat een opwinding als je ze zelf ontdekt gewoon op zee.

Snel pakte ik mijn fototoestel, ik wou kijken of daar nog iets van vast viel te leggen hoewel ze wel heel laag onder ons zaten, en ik het met de analoge lens van 300mm moest doen.
Karin heeft inmiddels de verrekijker en kijkt ook naar de plek waar ze zwemmen.

Op het moment dat ik de camera er op richt en de grootste vergroting neem die ik heb, stokt mijn adem! Er is geen Dolfijn meer te zien, maar ik zie ORCA’S!, ik sta aan de grond genageld en schreeuw nog maar eens een keer, nu staan er 3 mensen vlak naast ons gezellig naar een paar “domme” Papegaaiduikers te kijken, dus ik zeg Orca’s over there! Ze snappen mij niet, het zijn Italianen, dus ik denken o ja Killer Whales, ze kijken er ook even naar, maar lijken minder onder de indruk, ze hadden ook geen goede verrekijker, dat zal het zijn, de Papegaaiduikers op 15 meters afstand deed hun toch meer.

orca2kl

Bewijsplaatje van de Orca's

Afijn ik heb een paar bewijsplaatjes kunnen maken, ik heb er zeker 3 gezien en de Dolfijnen natuurlijk, maar die lijken op zo’n moment al weer vergeten, terwijl die ook nieuw waren voor ons.
Wat een indrukwekkende vissen met die vinnen en de witte vlekken nooit te missen. Ze zwommen net om een klif heen, binnen 1 minuut waren ze dus al weer uit beeld, terwijl naar mijn idee het heel lang duurde.

Ze stonden in ieder geval op ons netvlies gedrukt. Met bonkend hart renden we nog snel om de klif heen, maar vonden ze helaas niet meer terug.

Na deze ervaring gingen we maar even rustig zitten en konden we genieten van de vele Papegaaiduikers die er af en aan vlogen en die je van alle kanten kon fotograferen.
Daarna liepen we een eindje langs de kustlijn in de richting van de Jan-van-genten. Wat me wel op viel dat er ook veel Konijnen zaten langs de kliffen, waardoor de Tapuiten een plekje voor het uitkiezen hadden, verder nog wat Graspiepers.

Een half uurtje later zijn we verder gaan lopen langs de kliffen richting de Jan-van-genten.
Hoe dichter we erbij kwamen des te meer lawaai we hoorden van de vogels en des te erger het stonk.

Bij zulke grote aantallen broedvogels ruik je de ammoniak goed kan ik je verzekeren. Maar goed, na al aardig wat zeevogels te hebben gezien de laatste paar jaar raak je daar ook wel weer aan gewend.

hermaness05kl

Jan-van-gent

Veel van de 16000 paartjes Jan-van-genten die op Hermaness broeden zaten onder ons op de kliffen, en ook een groot aantal op een hele grote rots een eindje in zee.
Finn voelde zich niet helemaal lekker en Karin wou ook eigenlijk terug, maar ik wou nog even iets verder naar achteren lopen om daar te kijken of je iets dichter bij kon komen.

Karin en Finn liepen alvast terug, en ik dus nog even kijken, en inderdaad daar een paar honderd meter verder kon ik ze van vrij dichtbij mooi bewonderen.
Met gevaar voor eigen leven liet ik me iets naar onderen glijden op het gras langs de rand, maar goed dat ik alleen was anders had het nooit gemogen.
Vanuit die positie, 150 meter recht naar beneden kijkend had ik een mooi beeld voor wat foto’s. Achteraf denk je eigenlijk aan het gevaar als je eraf zou vallen.

Na deze mooie ontmoeting ben ik maar snel achter de anderen aangegaan en heb ze bijgehaald en zijn we terug gekeerd naar de auto.
We moesten immers ook nog op tijd weer terug om de laatste pondjes niet te missen en op een eiland vast komen te zitten.

Terug op de camping vertelden andere Nederlanders die daar zaten dat ze de hele dag aan het strand hadden gezeten in de zon, nog geen 10 kilometer verderop aan de westkant van het eiland.
Zo zie je maar hoe vreemd daar de klimatologische omstandigheden zijn: de een rijdt de hele dag in veel mist en de ander zit vlakbij de hele dag in de zon.

Fotogalerij van vakantie Shetland Eilanden 2004:  Google Photo Albums

Vertrek & Conclusie

Helaas konden we maar een paar dagen blijven op de Shetlands omdat alles was volgeboekt voor de auto, de boot voer maar 2 of 3 keer per week langs de eilanden, dus we moesten weg.

Conclusie over de Shetlands, we willen er zeker een keer terug komen, maar dan mogelijk met een klein kampeerbusje (type VW), dat lijkt hier toch het meest ideaal, omdat je dan niet telkens terug naar je tent hoeft te rijden.
Zeker met al die pondjes kost dat veel tijd en geregel. Op de camping in Lerwick is wel ruimte voor tenten, maar verder op de Shetlands moet je er niet op rekenen, hooguit ergens een tweepersoonstentje op een grasveldje bij een huis of pension.
Van wat er op de kaarten stond als camping vonden wij in ieder geval niets terug.

Het was dan wel veel mist, maar op de momenten dat we wel goed zicht hadden, hebben we volop genoten van de natuur om ons heen, voor ons gevoel was het veel te kort, er viel nog zo veel te zien. Wat we nog niet gezien hadden waren o.a. de Grauwe Franjepoot (40 paar)die op het eiland Fetlarbroedt en het Stormvogeltje (6000 paar)die broedt op het eilandMousa.

We come back again!

O ja, voor de paardenliefhebbers onder ons, voor de Shetland pony’s hoef je er niet heen, als we er 10 gezien hebben in totaal dan overdrijf ik niet, tussen Groningen en Roden zie je er meer!

____________________

Links:

noss08kl

Papegaaiduikers - Noss

5 reacties

  • ik weet niet hoe het openbaar vervoer is op het eiland, maar je zal wel stukken moeten lopen denk ik. Noss en Hermaness zou ik bezoeken als dat je lukt, dat is zeer de moeite waard. en een ander eiland is Mousa is ook heel interessant, daar broedt het Stormvogeltje, maar zelf ben ik er niet geweest.

  • verslag gelezen en wat vragen aan jullie,

    Hallo Henk, Het lezen van het verslag en het bekijken van de foto`s is voor mij een voorpret.Op 21 mei a.s. vlieg van af A`dam naar de Shetlands toer daar een aantal met het openbaar vervoer rond en heb 2 tours geboekt bij Grydon Thmason, ( heeft een geweldig website over otters) Kun jij me vertellen welk eiland ik beslist niet moet overslaan in de shetlands.Misschien heb je e.v. wat meer tips

    Hartelijke groet Wil Meijer

  • Hoi Henk Eens een keer rustig de tijd genomen om jullie verslag te lezen en foto s te bekijken leuk hoor Prachtig die foto van de papegaaiduiker en ook die van onder die rotspunt, mooie kleurcombinatie met plezier het verslag gelezen groetjes Diny

  • Dag Henk, Met de Bosatlas erbij heb ik jouw reis met plezier nagelopen op een druiligere zondagmiddag. De eerste (brede/smalle) foto van de Papegaaiduikers in het gras vind ik geweldig mooi; zo ontroerend vredig. Het door jouw genoemd eiland Lunga van de Treshnish Islands heb ik voor mijzelf genoteerd in mijn eigen to-do-list. Nico Vogelzang

Jouw reactie

Als antwoord op Some User
Free Joomla! templates by Engine Templates