Zuid-Spanje - West Andalusië van 9 t/m 16 maart 2024

Door: Henk de Lange

Alle foto's zijn van Henk de Lange tenzij anders vermeld

Vooraf

De voorjaarsreis van vorig jaar naar Zuid – Portugal in maart was ons goed bevallen. Zo is er met deze reis naar alle waarschijnlijkheid een traditie ontstaan om jaarlijks het voorjaar al even tegemoet te gaan en een reisje naar het zuiden te maken samen met mijn partner Karin Strijker, nu ik zelf nog niet op pad hoef als reisleider.
Deze keer hebben we gekozen voor Zuid – Spanje en dan het gedeelte van West – Andalusië. Kees Woutersen was zo aardig om mij  zijn Crossbill Guide van “Western Andalucia” op te sturen, omdat deze is uitverkocht en er in april een nieuwe versie uitkomt, maar dat is dan net te laat voor ons.

We hebben een leuke B&B geboekt samen met de vliegreis en autohuur, waardoor we zo onze eigen tripjes kunnen samenstellen. De B&B is gelegen een paar kilometer buiten de prachtige stad Ronda, in de bergen. Ik dacht eerst nog dat we zo overal heen konden rijden, maar heb besloten het gedeelte uit het boek van “Coto Donana” en “Sierra Morena” toch links te laten liggen, omdat het net te ver rijden is om daar rustig te kunnen kijken. Deze twee deelgebieden gaan we een ander jaar doen en er dan ook een verblijf dichter in de buurt boeken.

Wij beperken ons tot de deelgebieden van “Los Alcornocales” en “Sierra Grazalema”, grofweg het zuidoostelijke gedeelte van West – Andalusië. Bestaande uit veel mooie berggebieden, meertjes en de Straat van Gibraltar waar de vogeltrek plaats vindt.
Naast de natuur bezoeken we ook stadjes en maken wandelingen zodat we allebei aan ons trekken komen tijdens deze reis. Als we een route uit de Crossbill Guide van “Western Andalucia” doen zal ik het vermelden met routenummer!
Net zoals bij de andere reisverslagen is de reis beschreven met een vogelaarsblik. Maar dat neemt niet weg dat ik net zo genoten heb van het wandelen en de andere dingen die we hebben gedaan.

Zaterdag 9 maart

Dit is niet meer dan een reisdag, om 10 uur vertrekken we uit Groningen naar Schiphol, waar we om 15:00 uur het vliegtuig nemen naar Malaga. Tegen 18:00 uur staan we weer op de grond nadat we de laatste paar kilometers nog even lekker door elkaar zijn geschud omdat we door de laatste heftige bui moesten met veel turbulentie. Maar als we uitstappen is het gelukkig net droog geworden. Deze dag was de slechtste dag van de afgelopen week en andere gasten vertelden ons dat ze die dag binnen waren gebleven zo slecht was het.

Als we de auto in ontvangst hebben genomen, een ruime Fiat 500 😊 rijden we naar onze B&B toe: VILLA IGNACIA B&B, waarbij we onderweg nog even eten in een wegrestaurant. En tegen een uur of 10 komen we aan in het donker. Met Sofie een van de eigenaars van de B&B hebben we al even contact gehad onderweg en zo weten we hoe we binnen kunnen komen. Sofie woont sinds haar 12e jaar in Spanje, maar het is dus superhandig dat je gewoon Nederlands kunt praten met haar, ook haar man Fran spreekt trouwens ook prima Nederlands hoewel hij Spaans is.

Zondag 10 maart

De volgende ochtend zien we pas op wat voor mooie plek we zijn uitgekomen, prachtige locatie met uitzicht op een kloof en in de verte de bergen, super!

Uitzicht op de mooie kloof vanaf ons balkon (foto @Karin Strijker)

Om 9 uur schuiven we aan bij een heerlijk ontbijt, wat goed verzorgd is! De B&B is kleinschalig en deze week zijn er voornamelijk enkele andere stelletjes enkel uit Nederland en België. Als we in gesprek komen zie je toch dat iedereen weer zijn eigen plan trekt, de een wandelt graag in de bergen en de ander bezoekt vooral Steden als Ronda, Marbella en Sevilla die veel genoemd worden. Je kan hier dus makkelijk alle kanten op.

De tijdelijke meren van de Provincie Cádiz (route 8)

Omdat de weersvooruitzichten vandaag ook nog wel wat buien op het programma hebben, besluiten we vandaag maar een rondrit te maken langs een aantal meertjes van de Provincie Cádiz (route 8). We doen niet deze gehele route uit het boekje, maar een paar heb ik eruit gekozen. Desondanks is het hele rondje nog 330 kilometer.

Als we nog op ons balkon staan vliegen er al de nodige Vale Gieren over en enkele Zwarte Wouwen. Wat opvalt is dat de Gieren richting zuidoosten vliegen en de Zwarte Wouwen richting noordwesten.

Enkele van de groepen Zwarte Wouwen die in "belletjes" hoogte winnen en dan weer verder trekken Europa in!

De eerste 7 kilometer die we rijden over de A6300 tot de aansluiting op de A374 schiet niet echt op. Ten eerste het is een prachtig weggetje door dit fraaie landschap. Maar de belangrijkste reden is dat er vele grote groepen Zwarte Wouwen doortrekken, het totaal komt zeker op enkele honderden! En tientallen Vale Gieren. Wat ik me dan afvraag is, zouden die vanmorgen al over de Straat van Gibraltar vanuit Afrika zijn gekomen, of zouden die door het slechte weer van de laatste paar dagen zijn opgestuwd in de berggebieden hier, en die nu bij verbeterde weersomstandigheden de trektocht voortzetten verder Europa in! Al met al een spectaculair gezicht die ik eigenlijk meer bij Tarifa verwacht. Het blijkt ook wel dat we dit fenomeen verder in de week ook niet meer meemaken op deze schaal in deze omgeving.

Nadat we op de A374 verder doorrijden naar het eerste meertjes van “Lagunas de Espera” hebben we onderweg nog wel een paar stevige buien. Maar als we op meer vlakker terrein komen en de bergen min of meer achter ons laten breekt de zon door en hebben we verder op de dag geen regen meer.

Alleen het middelste meertje hier op de kaart is zichtbaar en zit water in. De Hop langs het pad.

Het eerste meertje is helemaal dichtgegroeid, en alleen een Bruine Kiekendief is vanaf hier te zien. Een paar honderd meter verder stappen we uit en zien we prachtig mooi een Hop in het gras scharrelen. We lopen een paar honderd meter naar “Observatorio de La Zorrilla” een verhoging met uitzicht over een grotere plas.

De grote plas van het kaartje

Op de plas is een tiental Krooneenden te zien waarvan sommigen baltsverdrag vertonen. Ook een aantal Slobeenden en Wilde Eenden zit hier. Ook hoor je regelmatig de roep van een Groene Specht! Verder zijn er de volgende vogels te horen en of te zien: Zwartkop, Graszanger, Cetti’s Zanger, Gele Kwikstaart, Grauwe Gors, Kleine Zwartkop, Kuifleeuwerik, Putter, Kneu, Roodborsttapuit, Huismus en Ekster.

De Krooneenden, veel mannetjes en vliegend met een paartje Slobeenden

Weer bij de auto zit de Hop er nog steeds, zo ook een aantal konijnen, maar dan ineens verschijnt er een herdershond bij de konijnen en even verderop komt er een man aanlopen. Waarom laat je de hond hier nou los lopen en achter die konijnen aan jagen en de boel in dit natuurgebiedje verstoren!

Paartje Krooneend, en zowel man als vrouw Bruine Kiekendief

We rijden door naar het tweede meertjes gebied, maar op de een of andere manier raken we van de route af. Om het weer ergens op te pikken worden we een verhard pad opgestuurd wat ook nog een naam heeft “Cañada de Jérez a Utrera”. Al snel schieten er twee Rode Patrijzen voor de auto weg en een stukje verder weer twee, waardoor ik afgeleid ben en minder goed op het zandpad let. En ja dan gaat het helemaal mis, het karretje verliest totaal de grip doordat het spekglad is en de banden helemaal onder de rode klei zitten. Er ligt gewoon een laagje drijfzand op gedeeltes van het pad en er is geen sturen meer aan. En zo belanden we in de berm half van het pad.

Wat nu? Als je loopt plakt ook alles onder de bergschoenen, we doen een paar pogingen om weer los te komen en achteruit te kunnen komen. Na een half uur lukt het met takken e.d. om weer terug te komen maar helaas dan glij ik een tiental meter terug de andere kant van het pad af. Balen, ik was er bijna 😒.

We moeten nu een stukje naar voren. Door twee lange cactusbladen onder de voorwielen te leggen lukt het om het binnen een paar minuten weg te komen, maar ja we schieten te ver door naar weer de andere kant. Hier komen we echter niet meer uit en we bellen de autoverhuurder dan maar. Gelukkig zijn we voor alles verzekerd en valt het slepen er ook onder 😉.

En zo is het drie kwartier wachten voordat de sleepauto komt. Ondertussen hoor ik Kwartels roepen uit het land naast de auto, zitten er Roodborsttapuiten en Kuifleeuweriken en een Grauwe Gors en vliegt er een paar keer een Zwarte Wouw voorbij en een Torenvalk.

De plek waar we de rest van de middag noodgedwongen doorbrengen 😉

Afijn de sleepwagen kan ook niet te ver het pad op rijden en als de man alle kabels die hij had aan elkaar heeft geknoopt, lukt het net tot op de laatste meter onze auto aan te koppelen en trekt hij die er langzaam uit. En zo danken we de man en kunnen 3,5 uur later weer rijden. Het is inmiddels al 17 uur geweest en we laten de meertjes maar voor wat het is, tja niets aan te doen, soms gebeurd er iets waar je geen rekening mee hebt gehouden laat ik maar zeggen.

Als we weer rijden slaat de klei van de banden af en maakt een hoop lawaai in de wielkasten. Echter ik stop toch maar even en kijk even onder de auto, wat blijkt er zit iets los onder de auto, een hard plastic grondplaat schuurt over de grond deze is los geschoten van een aansluiting. Bij een benzinepomp in Espera toch maar weer de verzekering gebeld en de vrouw van de pomp was zo vriendelijk om in het Spaans uit te leggen wat er aan de hand was. Dat is in het Engels toch lastig om zoiets over te brengen, en zo komt er na 20 minuten weer hulp. En ja hoor dezelfde man met zijn sleepwagen komt ons weer helpen. Als hij ons ziet moet hij al lachen.

En zo maakt hij de onderkant weer provisorisch vast met een stukje touw. We bedanken hem weer en ik steek 3 vingers op en zeg ”see you next time” hij begint te lachten en zegt No No No! We rijden verder naar onze B&B waarbij we in Ronda dan maar even voor een snelle hap kiezen bij de Mac. Voor een restaurantje zien we er niet echt goed gekleed uit met modderschoenen en vieze broeken 😉. Ook de auto is vies van binnen en buiten en hij rijdt ook beroerd nu met al die modder aan de wielen trilt het stuur als je harder dan 80 gaat. Thuis in de B&B maar even een biertje nemen en morgen zien we maar weer verder.

Maandag 11 maart

Straat van Gibraltar – Tarifa - Vogeltrek (route 10)

Ondanks de pech van gisteren gaan we vandaag toch richting de kust om te kijken bij Tarifa en omgeving. Het touwtje onder de auto zit nog prima en we gaan gewoon. We gaan wel eerder weg dus het ontbijt voor vandaag hebben we al afgezegd. Gisteravond nog een baquette kunnen scoren in een avondwinkel en Sofie is zo aardig om een paar plakjes kaas klaar te leggen als beleg.

De weersverwachtingen zijn vanaf vandaag beter voor de hele week, en ik hoop dat op deze dag, na een aantal slechte dagen, we mogelijk nog iets van vogeltrek meekrijgen waar Tarifa bekend om staat! Nu moet ik wel zeggen dat in het najaar hier natuurlijk de “echte” spectaculaire vogeltrek te zien is, maar goed in het voorjaar heb je soms ook leuke dagen.

Via de A397 rijden we via een mooie bergweg richting Marbella, waarbij we de aansluiting nemen via de AP7(gedeelte Tol) later A7 richting Gibraltar en waar de weg weer overgaat in de N340 tussen Algeciras en Tarifa. Bij Marbella staan de mooiste optrekjes, Karin zegt dat er veel BN’ers hier een huisje hebben.

Vogelkijkplek "Cazalla Observatorio de Aves Planeadoras"

Langs de N340 zijn een aantal plekken om vogels te kijken waar we bij een paar ervan gaan kijken. De eerste is bij “Cazalla Observatorio de Aves Planeadoras”. Er staan een paar vogelaars te kijken, Britten en Duitsers. Bij een windmolen in de buurt bidt een Slangenarend en er vliegen de nodige Vale Gieren rond.

De "bellen" met voornamelijk Zwarte Wouwen

En zo ontstaan er toch af en toe leuke groepjes thermiek zoekende Roofvogels, bijna allemaal Zwarte Wouwen. Ook als je op zee kijkt zien we nog net de laatste paar Zwarte Wouwen aankomen vanuit Afrika(Marokko) laag over de zee. Ook een paar Rode Wouwen, een Dwergarend, Torenvalk en een Slangenarend zitten er tussen.

Vale Gier, 2 x Zwarte Wouw en de Dwergarend van de tweede kijkplek

De Engelsen zeggen dat een half uur geleden nog wel wat meer was overgekomen, maar na 12 uur is er geen noemenswaardige trek meer te zien. In de bosjes o.a. Kleine Zwartkop, Baardgrasmus en Putters te zien en horen. Van de trek van kleine vogels is niets te zien op een paar Oever- en Boerenzwaluwen na dan en ja ook nog mooi een Alpengierzwaluw!

Wel apart want al die miljoenen zangvogeltjes moeten toch ook weer terug vanuit Afrika naar hun broedgebieden. Als ik een paar dagen later even kijk hoe het thuis is zie ik dat b.v. de Blauwborst en de Tjiftjaf de laatste dagen massaal Nederland weer binnen zijn getrokken. Wat ik me van de Eemshaven goed herinner is dat in het najaar daar vroeger de bosjes vol zaten met zangertjes die de oversteek gemaakt hadden en daar zaten bij te komen. Maar hier zit weinig tot niets in de bosjes op een paar standvogels na dan.

Plek twee “Observatorio del Estrecho” met op de achtergrond de haven van Tarifa (foto3 @Karin Strijker)

Ook bij de tweede plek dicht aan de zee “Observatorio del Estrecho” nog een paar Zwarte Wouwen en op de grond Kuifleeuweriken en Zwarte Spreeuwen. Hier komt ook een Dwergarend over. Ver weg richting haven zie ik wel een Stern vliegen en Jan-van-Genten, we besluiten om bij de haven te gaan kijken.

De haven van Tarifa, waar de veerboot vertrekt naar Tanger in Marokko en ik bekijk hier de Grote Sterns en de Jan-van-Genten (foto3 @Karin Strijker)

We hebben geluk: er rijdt net een camper weg zodat we een mooi plekje hebben net aan de rand van de haven. In de haven zelf is het druk met het inschepen van auto’s die naar de overkant (Marokko) gaan!

De veerboot is vertrokken naar Tanger in Marokko

2 x Grote Stern en 2 x Jan-van-Genten

Hier zien we nu beter de Jan-van-Genten en een paar Grote Sterns die hier af en toe een duikvlucht maken voor een visje. Als meeuw is het hier vooral de Geelpootmeeuw, maar ook de Aalscholver droogt hier zijn veren.

Aan de overkant ligt Afrika(Marokko) (foto @Karin Strijker)

Afrika kun je mooi zien liggen hoewel het toch vrij heiig is zo ver weg. Voorbij Tarifa ligt ook nog een meertje, maar dat blijkt lastiger te vinden dan gedacht. Op veel plekken waar je bij de zee komt is het allemaal kampeerbusjes met surf dudes of kitesurfers. Het schijnt bij deze categorie sporters wel weer een bekende plek te zijn waar het in de zomer vast super druk is.

“Observatorio Lagoon de Los Lances”, met gammel vlonderpad naar de kijkhut toe

Maar goed we vinden “Observatorio Lagoon de Los Lances”. Kleinere plasjes die mogelijk af en toe watertoevoer krijgen vanuit de zee naast de regen. Het vlonderpad ernaartoe wordt niet echt onderhouden, de planken staan alle kanten op, om te komen bij een klein kijkhutje.

2 x Kleine Zilverreiger(gele voeten), Aalscholver en Koereiger beide in broedkleed

Ernaartoe al enkele Koereigers en vanuit de hut Kleine Zilverreigers en verschillende strandlopers. Zo zijn er Drieteenstrandlopers, Bonte Strandlopers, Bontbekplevieren en Strandplevieren te zien. Ook zijn er Scholeksters aanwezig. een mannetje Roodborsttapuit verraad zijn aanwezigheid door alarm te slaan.

De verschillende strandlopers, waaronder aardig wat Strandplevieren. 

Waar je dan niet vrolijk van wordt is dat er langs de randen aan de andere kant van het water iemand “gezellig” haar hond los laat lopen die een paar keer alles opjaagt wat er zit. Waarom moet dat nou net hier bij het beschermde stukje terwijl 95% van de stranden al in bezit is genomen van de surfers, doe het dan daar zou ik zeggen.

Bontbekplevier, Strandplevieren en vliegend de twee genoemden inclusief Drieteenstrandloper

We rijden terug langs Tarifa en stoppen nog even langs de N340 bij “Mirador del Estrecho” en eten er een lekker ijsje.

We nemen de A405 terug richting Ronda. Deze route is een stuk rustiger maar niet minder mooi. Als we via deze weg vanaf de kust verder het binnenland in rijden zien we tientallen Ooievaarsnesten langs een rangeerterrein, ook hier is ruimte gebrek, op een paal zitten zelfs drie nesten onder elkaar. Vanaf Marbella langs de kust rijdend zag je trouwens ook honderden Ooievaarsnesten vanmorgen. Langs de A405 genoeg uitkijkpunten onderweg en we stoppen een paar keer, daar o.a. nog Kuifmees en Vuurgoudhaan.

Bij een van de stopplekken uitzicht over één van de vele Spaanse witte dorpjes in de bergen, dit is Gaucín (foto @Karin Strijker)

Dinsdag 12 maart

Voor het ontbijt loop ik even rond de B&B rond en hier zit ook van alles, veel Europese Kanaries, waarvan een paartje een nest aan het bouwen is in de conifeer recht voor onze deur. Ze vliegen af en aan met nestmateriaal. Verder hoor en zie je Turkse Tortel, Zwartkop, Huismus, Putter, Groenling, Roodborst, Sijs, Grauwe Gors, Gaai, Merel en Houtduif. Mijn app “Merlin” registreert zelfs een Vale Gierzwaluw, maar heb die zelf niet gezien. Wat wel een prachtig geluid is, dat komt van de Zwarte Spreeuwen, heel wat anders dan de “onze”, vooral als ze het tegelijk doen.

Quejigales Sierra de las Nieves (route 17)

De omgeving vanaf de parkeerplaats met waterbak en gedenkteken (foto1 @Karin Strijker)

Vandaag houden we het bij een wandeling in de bergen. Als we vanaf de A397 het park in rijden stoppen we eerst bij een aantal drinkbakken en lopen er wat rond. Op de parkeerplaats staat alleen een politieauto, denk al wel de 6e die we vandaag zijn tegengekomen. Qua vogels is het rustig hier op dit moment, een paar Vinken is het wel zo’n beetje. En een paar Vale Gieren dichtbij. Als we bij de stenen drinkbak in de buurt komen horen we ineens dat daar zich iets uit de voeten maakt. Onder een boom zie ik nog net een mannetjes Everzwijn staan en schiet direct de bosjes in erachter. Er staat ook een of ander gedenkteken met een roofvogel erop.

Altijd imposant als zo'n Vale Gier van dichtbij over zweeft!

We rijden door naar het eindpunt een kilometer of acht verder waar we dan in de bergen gaan wandelen. Onderweg staat er nog een Grote Lijster in het veld. En halverwege prachtig twee Slangenarenden, die af en toe blijven hangen in de lucht. Ook komen we nog eens een politieauto tegen, nummer 7 vandaag.

2 Slangenarenden bidden af en toe in de lucht, obsidentivy geeft bij de 1e foto een Dwergarend aan voor 100%, maar het is toch dezelfde vogel, dus foutje 😊 

We lopen niet naar de top maar naar achteren langs een riviertje met mooi uitzicht op de dalen erachter. In de bomen horen en zien we Zwarte Mees, Vink, Roodborst, Groenling, Vuurgoudhaan, Merel, Kool- en Pimpelmees, Boomkruiper en de hele tijd roepende Groene Spechten.

Grote Lijster en weidse uitzichten over prachtig dal (foto 3 @Karin Strijker)

Vanaf een steile berghelling klinkt nog het “gekek” van een roofvogel maar weet zo niet welke? Een paar Raven komen overvliegen en zo af en toe een Vale Gier. Ook de echo van de Alpenkraaien is te horen, zien doen we ze niet. Maar het is heerlijk hier te lopen in de bergen en het is rustig, we komen verder niemand tegen. Als we terugrijden zien we waarschijnlijk nog een Steenarend bij de aansluiting met de A397 waar we het park uitrijden, had hem graag nog iets beter gezien of een foto gemaakt maar de vogel verdween te snel uit zicht.

Citroenvlinder en Raven 

Je ziet trouwens met de dag meer vlinders om je heen vliegen, Koningspage en Atalanta's en hier ook een Citroenvlinder die even rust neemt.

We besluiten om bij het wegrestaurant 1 kilometer de A397 op te gaan eten. Het is nog vroeg in de middag, maar goed dan hebben we alvast warm gegeten en voldoet later op de avond een broodje wel. Veel restaurants zijn namelijk dicht in de vroege avond en gaan pas weer om 21 uur open, daar moet je dus goed rekening mee houden.

De borden met wat je er allemaal zou kunnen zien, zo hoorde ik dat Pieter en Petra met de kerst hier tientallen Beflijsters zagen 

Later vanaf het balkon in onze B&B vliegen nog eens een paar Raven over en hoor ik ook de Cetti’s Zanger vanuit het dalletje waar de rivier langs loopt. Overigens wordt de rivier steeds stiller, de eerste avond was het echt een lawaai van die rivier, na de dagen van veel regen, en zeker van de zaterdag met de heftige buien die ze gehad hebben.

Woensdag 13 maart

Steppevogels bij Osuna en La Lantejuela (route 18)

Onderweg rijden we nog iets hoger over de MA7404 en boven een hoge rotswand zien we veel Vale Gieren hoogte winnen waarna ze daarna afzeilen een dal over. Ook hier een tiental Alpenkraaien in de buurt van een stukje land waar geiten lopen. Als ik een hele oude olijfboom even goed uitpluis ontdek ik daarin een soezend Steenuiltje lekker in de zon zitten. Groepjes Zwarte Spreeuwen zwermen er rond.

Alpenkraaien, boom waar in het midden een Steenuiltje zit, zie foto 3 en Zwarte Spreeuwen

Vandaag gaan we een rondje rijden achter Osuna, en gebied waar je kans hebt op verschillende steppevogels te zien. Totaal is het ook zo’n 220 kilometer. In het begin van de route zie ik volgens mij een Westelijke Orpheusgrasmus onder in een olijfboom wegschieten. We stoppen naast het eerste viaduct wat we tegenkomen, daar schieten 2 Rode Patrijzen weg uit de berm. Bovenop het viaduct heb je wat beter overzicht om te zoeken naar Trappen, zowel Grote als Kleine heb je hier kans op, maar geen Trap te bekennen, wel een paar Kuifleeuweriken een aantal Zwarte Wouwen, Bruine Kiekendief en een Buizerd. En in de bosjes een groep Spaanse Mussen.

Kuifleeuwerik, uitzicht vanaf viaduct(foto @Karin Strijker) en Bruine Kiekedief

We rijden verder over het viaduct en zien enkele Kleine Torenvalken en bij een volgend viaduct wat eigenlijk niet in gebruik is maar waar je wel via een zandpad op kunt rijden stoppen we weer. En weer Rode Patrijzen ditmaal wel 6 stuks, maar zo snel dat ze niet op de foto te krijgen zijn.

De Hop bij het viaduct houdt de boel goed in de gaten en een konijntje dat erop zit

Weer scannen we alle kanten op naar Grote Trappen en ja hoor aan de andere kant van het viaduct zie ik heel in de verte een aantal lopen. Ik pak mijn telescoop erbij en daarin zijn ze prachtig te zien. Een aantal mannetjes vertonen baltsgedrag, wat indrukwekkend is dat! Ik zeg tegen Karin dat we maar aan de andere kant moeten gaan staan, en als we erheen lopen horen we er ook een Hop roepen, welke we later ook mooi te zien krijgen.

Grote Trap man met een paar vrouwtjes ver weg

Wat Grote Trappen betreft, het zijn vier mannetjes, waarvan er echt twee fanatiek bezig zijn met het baltsen met de vrouwtjes in de buurt, dat zijn er in totaal 13, 17 Grote Trappen dus. Ook Karin vindt het erg mooi om te zien. Als ik de foto bekijk lijkt het erop dat er een fototentje staat midden op de foto onder de grote boom links achter de Grote Trap, die zit in ieder geval eerste rang! En net achter de voorste bomenrij was in het bruine zand een grote gele shovel actief, maar daar lieten ze zich niet door verstoren.

Een Baltsende man loopt achter drie vrouwtjes aan iets ingezoomd, rechts een ander mannetje dat parmant loopt

We pikken de route een stukje verder weer op nadat we er per ongeluk wat vanaf geweken waren, zo hebben we een lusje gemist, nou we laten het lusje dan maar zitten. We rijden door richting Marchena tot aan een viaduct, hier zou je kans hebben op Vorkstaartplevieren en Scharrelaars, maar geen van beide. Voor de Scharrelaar is het volgens mij sowieso nog iets te vroeg, de andere weet ik niet. In een bocht rijdend zie en hoor ik een Zwartbuikzandhoen wegvliegen.

De afstand tot de Grote Trappen, ze lopen voor de bosrand en een Grauwe Gors

Observatorio ornitológico La Lantejuela

We rijden een stukje terug naar het dorp La Lantejuela, waar een “Observatorio ornitológico” is gevestigd bij een paar meertjes. Het enige nadeel is dat de boel dicht zit en je alleen op een muurtje kunt staan om op een van de plasjes te kunnen kijken. Er zit wel van alles op dat plasje. Aan de achterkant was het hek kapot en speciaal voor jullie 😉 heb dan toch even 1 minuut op het dak gestaan, er waren alleen Flamingo's te zien, zie 4e foto. 

Dak met uitzicht(10), kaartje van plek 11 kun je 12 zien over muurtje, Moerasschildpadden

Veel Flamingo’s, een paar Dodaars en Geoorde Futen. Ook een stuk of tien Witkopeenden, zowel mannetjes als vrouwtjes. Ook Tafeleenden, Wilde Eenden en Slobeenden zitten op de plas. Vanuit het riet laat een Cetti’s Zanger zich een paar keer horen. De Moerasschildpadden doen ook al aan het zelfde fenomeen bekend uit Catalonië, het stapelen van mensen, maar in dit geval schildpadden.

2 x Witkopeend(man). Dodaars en Geoorde Fuut

De Witkopeend is voor mij nog nieuw ook, doet me denken aan de Rosse Stekelstaart, hier wel eens gezien in Nederlandm maar een exoort, ook met blauwe snavel en zo die staart omhoog.

De Flamingo's, waarvan er eentje op het watr danst, laatste foto(stiekem) genomen van het dak in een klein plasje 

Aan de achterkant van de plas vliegt een groep van een tiental Zwarte Ibissen een paar rondjes, of ze daar ergens geland zijn weet ik niet. 

Een aantal van de Zwarte Ibissen 

Observatorio ornitológico de la laguna Ballestera

Een paar kilometer verder rijden we langs het meer en kijken bij “Observatorio ornitológico de la laguna Ballestera”, hier zitten weer de nodige Flamino’s, enkele Steltkluten en Kluten en een paartje Strandplevier. Ook een Atalante met versleten vleugels op een steen, deze vlinder trekt nog naar het noorden, zelfs tot in Scandinavië, dus hij heeft nog even te gaan om hier vervolgens te paren.

Flamingo's, paartje Strandplevier, nieuw aangelegde vogelkijkhut en een versleten Atalanta

Ook veel Kokmeeuwen en Kleine Mantelmeeuwen en één enkele Lachstern zit op het puntje van een eilandje. Roodborsttapuiten zijn ook hier weer aanwezig evenals Boeren-, Oever- en Huiszwaluwen. In een bosje zit een Tjiftjaf.

Kluten, Steltkluut, Lachstern en mannetje Roodborsttapuit

Een paar kilometer verder ligt nog een meer, waar van alles leuks zou kunnen zitten. En inderdaad zou, want het is totaal dichtgegroeid, geen water meer te zien door de dichte vegetatie.

Osuna

Aantal kerktorens, met op de achtergrond de vlaktes van de Steppenvogels, bij de rechter kerk vlogen de Kleine Torenvalken 

En zo eindigen we in de stad Osuna waar we op zoek gaan naar een eetgelegenheid, het zijn er niet veel en ze zijn tot 21 uur dicht zoals ik al eerder noemde. Rond de kerktorens middenin de stad vliegen een stuk of 10 Kleine Torenvalken, de Gierzwaluwen zijn er nog niet.

Een blok met de Kleine Torenvalk foto's waar ik erg blij mee ben 😊 op de vlaktes waren ze steeds te snel en te ver weg

Voor de maaltijd belanden we bij een Turkse Kebab zaak die net open gaat en daar eten we een falafelwrap met drinken en eerlijk is eerlijk het smaakte ook nog goed, en zo zijn we voor 12 euro totaal vandaag goedkoop uit inclusief een blikje drinken 😊

Donderdag 14 maart

El Chorro Gorge - Camino del Rey

Bij de benzinepomp toch maar even de hogedrukspuit langs de buitenkant gehouden om de auto weer iets toonbaarder te maken, de binnenkant had ik al wat schoongemaakt bij de B&B.

Toch maar de modder van de auto afspuiten en het stuwmeer bij El Chorro Gorge - Camino del Rey (foto's @Karin Strijker)

We gaan vandaag een wandeling door een kloof maken, het is alleen wel erg toeristisch en heet “Camino del Rey”. Volgens het boekje één van de gevaarlijkste trails ter wereld. Helaas moet je wel mee met een gids en groep van max. 30 personen en een helm op en oortjes in en een ontvanger zodat de gids tijdens de wandeling allerlei informatie verteld over het gebied. Voor de start, zie ik naast een aantal Aalscholvers ook een Kwak zitten helemaal achterin het water.

Om bij de start te komen moeten we eerst door een tunnel lopen, vissende Aalschover, Blauwe Reigers een Kwak

Tijdens de wandeling zien we ook veel Vale Gieren die op meerdere plekken broeden langs de route, het schijnt dat er ook een paar Rüppells Gieren tussen zitten, overgekomen vanuit Afrika volgens de gids, maar die zien we niet. Ook Alpenkraaien zien we af en toe.

We gaan de kloofwandeling maken, Rotszwaluw, Spaanse Steenbok(vrouw) en Zwarte Roodstaart(man)

Als we halverwege even pauzeren zie ik twee vogeltjes voor me, één zie ik direct dat is een Vink en de andere blijkt een Grijze Gors na goed kijken, helaas net als ik een foto wil maken is die weg en kan ik hem niet meer terug vinden in de buurt.

Blauwe Rotslijster vrouw en man, Rotsduif vliegt door waterdruppels en even een toeristenfoto tussendoor 😉

We lopen verder en dan zie ik op een oude elektriciteitspaal een vrouwtje Blauwe Rotslijster en niet veel later iets verderop een mannetje van de Blauwe Rotslijster zitten.

enkele foto's van de kloof en uitzichten en de Vale Gieren

Tussen de bosjes loopt een vrouwtje van de Spaanse Steenbok te grazen en laat zich door al die mensen die er langslopen niet storen. Ook enkele Oever- en Rotszwaluwen vliegen er rond. En tijdens de route worden de nodige Zwarte Roodstaarten gezien. Op het eind als we naar de bus lopen zitten er twee Kleine Zilverreigers en enkele Blauwe Reigers langs de kant van het water.

Door de tunnel, passe partout op laatste brug, en de brug vanaf de andere kant, en uitloop van rivier waar Kleine Zilverreigers lopen(foto1,3 en 4 @Karin Strijker)

Al met al ben je zo de nodige uurtjes kwijt, de route zelf is zeker 2 uur lopen, maar wachten vooraf en achteraf met de pendelbus terug zitten we rond een uur of vijf in het Restaurant “El Mirador Ardales” met uitzicht over een meer. Het was een prachtige wandeling, maar dat het zo gevaarlijk is kan ik niet zeggen, misschien was dat eerder zo, maar in 2015 hebben ze alles gerenoveerd en nu kan iedereen het lopen.

Spoorbrug, Kapel "Virgen de la Medalla Milagrosa"(foto @Karin Strijker) einde wandeling en daarna lekker paella eten in Restaurant “El Mirador Ardales”

Alleen het laatste stukje als de route er met de gids opzit, moet je nog 2 kilometer lopen naar de pendelbus en daar breekt je het zweet alsnog van uit, en daarna lekker terug in een volle warme bus 😊

Fuente de Piedra

Laguna de Fuente de Piedra (foto 3 @Karin Strijker)

Na het eten rijden we nog een half uurtje door naar het meer van “Fuente de Piedra”, hier huist de op een na grootste kolonie Europese Flamingo’s van Europa. Nu had ik van Kees Woutersen al gehoord dat het de laatste twee jaar niet veel had geregend en droog was en daar kwam het verhaal van Pieter en Petra nog bij die we in Groningen tegenkwamen bij de Zeearenden van het Zuidlaardermeer, zij waren er in december 2023 geweest en toen was er geen Flamingo meer te bekennen en het hele meer lag droog.

Een van de grote groepen Europese Flamingo's op het meer ver weg

We waren dus benieuwd en gelukkig zat het mee, weer redelijk wat water en Flamingo’s, vele duizenden zijn er te zien! Over het water vliegt nog een Buizerd, maar de vogels zitten vanaf de kant waar wij staan wel erg ver weg, gelukkig biedt de telescoop dan uitkomst. We hebben geen tijd meer om helemaal naar de andere kant te rijden, daar waar het bezoekerscentrum staat. Maar gezien de plek waar de Flamingo’s staan, zitten ze daar dan ook niet echt dichtbij. We rijden nog terug langs een weg waar je kans op Kleine Trappen hebt volgens het boekje, maar op een paar Zwarte Wouwen en Bruine Kiekendieven na valt er niet zo veel meer te ontdekken terwijl de schemer al invalt. Het was weer een prachtige dag en zo komen we weer in het donker aan bij de B&B.

Uitzicht op het meer vanaf een kijkpunt (foto @Karin Strijker)

Vrijdag 15 maart

We gaan deze dag een wandeling maken bij Lianos de Libar en daarna de stad Ronda bekijken.

B&B met de boogconifeer waar de Europese Kanaries een nest in aan het maken zijn, vrouwtje van de Europese Kanarie

Voor het ontbijt leg ik nog even een paar vogels vast bij de B&B waarvoor ik de tijd neem om de Europese Kanaries te obsereveren die een nest bouwen in de conifeer. Een Roodborst loopt op de oprijlaan waar ik gisteren een Zwarte Roodstaart zag.

Roodborst, Europese Kanarie(man), Roodborsttapuit(man) en Grauwe Gors

Llanos de Libar (route 15)

In het dal te zien vanaf de B&B hangen nog lage wolken

Na het ontbijt rijden we naar Montejaque via de A374 en dan een prachtig weggetje de MA8403 op. Bij Montejaque houden we rechts aan door een paar super nauwe straatjes, waar je maar net de bocht kan nemen, naar de parkeerplaats van waaruit we de wandeling maken.

Prachtige omgeving naar Montejaque

Onderweg zit een Grauwe Gors op het prikkeldraad te zingen. En er zit ook een Thekla’s Leeuwerik op het draad te zingen, die lijkt veel op de Kuifleeuwerik met wat subtiele verschillen zoals een iets kleinere snavel.

Thekla’s Leeuwerik, Alpengierzwaluw, Vale Gierzwaluw en Rotsmussen

Als we uitstappen vliegen er veel Vale Gieren in de buurt en een aantal Alpenkraaien laat zich ook horen en zien. We lopen het eerste gedeelte van de route iets meer dan 6 km tot “Ruinas cortijillo” een ingestort onderkomen. Aan de rand van het dorp hebben ze hier een aantal witte kleine berghuisjes in rij staan onder een berghelling gemaakt, waar ze waarschijnlijk de warme zomerdagen verblijven, net zoiets als ze bij ons strandhuisjes hebben.

Een bord met wat er te zien is als vogels en de verschillende lange afstandswandelingen lopen hier langs

Naast de Vale Gieren zijn er ook Zwarte Wouwen, een Rode Wouw en een Bruine Kiekendief te zien. Ook een aantal Boerenzwaluwen komt voorbij. Iets later een mooi groepje van 5 Alpengierzwaluwen met daartussen een Vale Gierzwaluw. In een van de struikjes zitten een paar Rotsmussen. Al binnen de eerste 500 meter zie ik een Zwarte Tapuit (man) tussen de schapen zitten, alleen zie je zijn witte staart nog niet zo goed.

Zwarte Tapuit, de schapen nemen een omweggetje en een Putter

Langs de hele route zien we veel Roodborsttapuiten en enkele Zwarte Roodstaarten. Ook hoor je overal Putters en Kneutjes. Om de bocht komt in een keer een kudde schapen aangerend, ze stoppen vlak voor ons omdat we in de weg staan, ze nemen een geitenpaadje naast het pad en gaan 50 meter verder weer verder op het pad waar wij lopen.

Mooie rotswanden waar Vale Gieren zich thuisvoelen

En zo halverwege de route, hoog op een rotswand zit een Blauwe Rotslijster man mooi te zingen. We steken een grote open vlakte over van grasland, waar slechts een paar bomen op staan, en daarop zit een Boomleeuwerik te zingen en vliegt een Torenvalk voorbij.

De grote open grasvlakte, wat is er te zien? en bord van langeafstandroute GR7/E4 (foto 1 @Karin Strijker)

En daar waar het open grasland over gaat in een bomengebied zitten op het muurtje een paar Muurhagedissen. We nemen hier rust en koffie terwijl de Groene Specht af en toe roept. Verderop zijn op de grond onder de bomen een paar Grote Lijsters aan het foerageren.

Blauwe Rotslijster(man), Muurhagedis en  Torenvalk

We moeten nog 550 meter doorlopen volgens Google maps tot de ruïne. Daar zijn o.a. Europese Kanarie, Zwarte Mees, Groenling, Boomkruiper en Zanglijster te horen en of te zien.

Prachtige oude bomen en het onderkomen wat moet doorgaan voor “Ruinas cortijillo”

We lopen terug en moeten het eerste stukje over de open vlakte weer wat omhoog lopen en stoppen bij de boom waar we de heenweg ook even waren gaan zitten in de schaduw. En als we er een paar minuten zitten laat een Steenuil zijn roep horen, niet zo heel ver weg waarschijnlijk in een van de bomen achter ons, maar we kunnen hem helaas niet vinden en later laat hij zich ook niet meer horen.

De terugweg door de vallei, de rustboom in de schaduw en een Kneu (foto 1 @Karin Strijker)

Op de terugweg zit nu op de plek waar eerst de Blauwe Rotslijster zat een Zwarte Tapuit te zingen en evenverderop zit er ook eentje op het veld. Iets dichter nog naar het het dorp toe zie ik nog een paartje Zwarte Tapuit op de stenen zitten zelfs.

Rij 1: Zwarte Tapuit man en vrouw(bruin), Roodborsttapuit man en vrouw rij 2: Cirlgors(man), 2 x keer Cirlgors(vrouw) en de Kleine Zwartkop(man)

In de bosjes laat een Kleine Zwartkop, met zijn mooie rode oog  zijn alarmtik horen en zien we ook een een  paar Cirlgorzen, de een is geler dan de andere, zeker het mannetje is al mooi in zomerkleed.

Slangenarend, het dorp Montejaque in de bergen met zijn nauwe straatjes en de Sinaasappelboompjes langs de weg (foto 3,4 @Karin Strijker)

Als we vlak bij de auto komen zie ik van ver en hoog een grotere roofvogel aankomen, het blijkt een mooie Slangenarend te zijn. Het was een prachtige wandeling door de bergen met veel open terrein en het was ook nog eens niet druk, we zijn maar twee andere wandelaars tegengekomen. In het mooie bergdorp Montejaque hangen de sinaasappels aan de bomen.

Ronda

In Ronda hebben we langs de buitenkant van het dorp gelopen langs de steile kloven van wel 100 meter hoog. Hier lopen veel toeristen en komen ze met bussen vol aan. Maar het is prachtig om te zien ook de hoge boogbrug(120 meter hoogte), die wellicht wel het meest gefotografeerd wordt, is erg mooi. Er vliegen Oever- en Rotszwaluwen rond en ook Alpenkraaien, Torenvalken, Kleine Torenvalken en Raven zijn er te zien. Tussen de cactussen zie ik een Tjiftjaf vliegjes of mugjes vangen.

Ronda ligt op 750 meter hoogte, vogel die er te zien zijn en tegelwerk "Viajeros Romanticos"

Van bovenaf zie je ook dat er beneden een parkeerplaats is waar vandaan je een nog mooiere kijk op de brug zou hebben.

Buitenwand, "Puente Nuevo" (“nieuwe brug uit 1751), de kloof "El Tago", Stier voor "Plaza de Toros" en Torenvalk

We proberen er heen te rijden maar het lukt ons niet het juiste weggetje te vinden en belanden daarna toch weer in de stad in een leuk restaurant die Sofie van de B&B al eerder had aangeraden. Het is een gezellige plek en ze hebben er lekker eten en zo sluiten we deze dag weer goed af en rijden in donker terug naar de B&B.

Iglesia de Santa María la Mayor, Klooster Santo Domingo en een Tjiftjaf in de kloof

Zaterdag 16 maart

Het is alweer de laatste dag van de vakantie. We vliegen vanavond pas om 18:45 dus we hebben nog even. Van Sofie mogen we de koffers zolang laten staan in het appartement omdat er toch niemand in komt de komende dagen. We gaan vanaf de B&B een wandeling maken bovenlangs de vallei en dalen af bij een plek waar ze een aantal borden neergezet hebben met wat er te zien is in deze omgeving qua dieren, vogels en planten.

Karin neemt even op het bankje plaats met de tekst: "word verliefd, je bevindt je in een bloembed" en de dieren die je kunt zien

En als we nog bovenin staan komt er zo maar een Dwergarend over vliegen, Karin ziet hem als eerste omdat ik er met de rug naartoe sta, kan nog net een paar foto’s schieten als die al bijna voorbij is.

De kijkplek waar veel info op verschillende borden staat en de Zwarte Spreeuwen op het draad die samen zongen  

Zo zit er aan de wand aan de overkant in ieder geval een paartje Torenvalk. Er vliegt een Rotszwaluw rond en in het dal langs het riviertje zingt van alles: Zwartkoppen, Cetti’s Zanger, Europese Kanaries en 3 Grote Bonte Spechten die achter elkaar aanvliegen. Het is een rondwandeling van een uurtje, waarbij we net voorbij onze B&B weer omhoog kunnen klimmen.

Ook mooie bloemen en orchideeën staan hier in het voorjaar en model Karin showt ons de route langs de rivier door het dal

We drinken nog even koffie lekker op ons balkon, waar we eigenlijk nog amper gezeten hebben en nemen daarna afscheid van Sofie en Fran van hun B&B. Ze hebben het goed voor elkaar en bieden goede service, echt een aanrader voor mensen die van rust houden met een prachtig uitzicht op een mooie locatie in de bergen van waarvandaan je alle kanten op kunt om er op uit te trekken. Ze hebben 7 kamers dus niet druk.

Grote Bonte specht, Dwergarend, Zwarte Roodstaart, Europese Kanarie

We rijden daarna nog even naar de parkeerplaats toe wat gisteravond niet meer lukte voordat het te donker werd. De juiste plek op google maps nu gevonden, echter als we de stad in moeten rijden is het net afgezet vandaag vanwege een feest, dus helaas gaat ons feestje niet door.

Vanaf het weggetje heb je prachtig uitzicht op de wand en de brug over de kloof (foto's @Karin Strijker)

We waren gisteren nog wel op een plek waar een splitsing was van twee kleine weggetjes, daarvan namen we toen de linker en nu de rechter, en dat blijkt nou net het perfecte weggetje om de foto’s alsnog te maken. Niet naar die parkeerplaats want daar kon je niet komen stonden nu ook allemaal partytenten en de mensen liepen er allemaal heen.

De brug met inzoom en waterval en als laatste vogel neemt de Kleine Zwartkop afscheid

En vanuit Ronda zelf klonk de muziek. En als laatste maak ik nog een paar foto’s van een Kleine Zwartkop die achter ons zat in de bosjes.
Daarna is het tijd om richting Malaga te rijden, we leveren de auto weer in en pakken het vliegtuig naar huis.

Conclusie:

Net als in 2023 was dit een prachtige vroege voorjaarsreis, ditmaal dan naar Zuid-Spanje - West Andalusië. We waren wel een weekje eerder dan in 2023 en dat merk je dan ook wel aan de vogels. Gelukkig was het op de eerste dag na, de hele week zo rond de 20 graden. Je merkt wel dat het in de bergen iets koeler is dan de gebieden daarbuiten. We hebben lekker gewandeld op mooie plekken en hebben een paar natuurgebieden bezocht en een paar leuke stadjes bezichtigt. We hebben genoten van de omgeving en al even het voorjaar kunnen proeven.

Ook de "VILLA IGNACIA B&B" was erg goed en een aanrader om te verblijven! De vogels die ik nog wel gemist heb zijn o.a. Nachtegaal, Wielewaal en Scharrelaar en ik had misschien nog iets meer trekvogels verwacht, zeker de van de trek van zangvogels niets gezien. Een soort die ik op mijn lijstje had staan en helaas niet gezien heb is de Knobbelmeerkoet, maar ja dat komt ook doordat de meertjes route min of meer in de modder viel 😊.  We komen zeker nog eens terug in West Andalusië en dan gaan we richting Coto Donana en omgeving.

Het totaal aantal soorten tijdens deze reis komt op 101 . De volledige Soortelijst  Zuid-Spanje - West Andalusië 2024 vindt u hier in (PDF formaat)